Kukurydza jest rośliną, która na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat znacząco powiększyła swój udział w strukturze zasiewów. Wzrost powierzchni uprawy i oczekiwanie coraz wyższych wydajności powoduje wzrost nakładów na jej produkcję oraz doskonalenie technologii produkcji tej rośliny. Dominującym kierunkiem wykorzystania potencjału plonowania kukurydzy jest kierunek paszowy: zarówno kiszonka z całych roślin jak i ziarno na cele paszowe (w tym kiszone na mokro). Oprócz tego jest to również roślina, której ziarno wykorzystywane jest w produkcji spożywczej (mąka, płatki), do produkcji alkoholu, oraz do produkcji biogazu (całe rośliny).
Jest to roślina, która produkuje bardzo dużą masę z jednostki powierzchni sięgającą 50 – 65t/ha. Tak duża produkcja wymusza proporcjonalnie dużą akumulację składników, czyli mówiąc wprost wymaga dość wysokiego nawożenia mineralnego. Z plonem 1 t ziarna i odpowiednią ilością słomy przeciętnie pobiera: 30 kg azotu (N), 12 kg fosforu (P2O5), 30 kg potasu (K2O), 10 kg wapnia (CaO), 10 kg magnezu (MgO), 4 kg siarki (S) lub w przeliczeniu na SO3 – 10 kg oraz 11 g boru (B), 14 g miedzi (Cu), 110 g manganu (Mn), 0,9 g molibdenu (Mo) i 85 g cynku (Zn). Wykazuje dużą wrażliwość na niedobór cynku oraz średnią na niedobór boru, manganu i miedzi. Pobiera około dwukrotnie więcej wapnia oraz 2 – 3 krotnie więcej magnezu i boru jak pozostałe zboża.
Kukurydza bardzo dobrze wykorzystuje nawożenie organiczne, więc przy jej uprawie można stosować obornik lub gnojowicę. Składniki wnoszone w tych nawozach należy proporcjonalnie do ich wykorzystania w pierwszym roku, uwzględnić w bilansie nawożenia kukurydzy.
Do najważniejszych składników pokarmowych zarówno w kukurydzy przeznaczonej na ziarno jak i kiszonkę należą takie makroskładniki jak fosfor i potas. Braki tych składników konsekwentnie wpływają na spadek plonu oraz jego jakości. Momentem kluczowym w uprawie kukurydzy jest faza 4 – 6 liści. Jest to okres w którym kukurydza wytwarza zawiązek kolby. Deficyt składników pokarmowych w tym okresie (choćby ukryty) zawsze powoduje spadek plonu poprzez ograniczanie już na stracie liczby rzędów w kolbie czy też liczby ziarniaków w rzędach. Stąd okres ten jest najistotniejszym momentem stosowania dokarmiania dolistnego. Znakomitym rozwiązaniem na ten czas jest nawóz Kukurydza Forte w dawce 3kg/ha. Nawóz ten zawiera wysoką koncentrację fosforu i potasu oraz dwóch kluczowych dla kukurydzy mikroelementów: cynku i boru. Zabieg nawozem Kukurydza Forte powtarzamy w fazie 8 – 10 liści, czyli w momencie kiedy po raz ostatni możemy bez szkody dla roślin wjechać na plantację.
Nie należy czekać na wystąpienie pierwszych objawów niedoboru składników. Nawożenie interwencyjne zawsze skutkuje bowiem spadkiem plonu.
